Vedat Demircioğlu o zaman daha yeni ölmüştü. Biz bir dönem Vedat ile aynı evde kalırdık. Neyse, biz İlkay’la gittik sof bakıyoruz. Ben dedim ki bu mavi softan bir bayrak yapalım. Altmış santimden dört tane alırsak ikiyüz kırk santim eder. İkiyüz kırk santim eninde, üç buçuk metre boyunda bayrak yapacağız ve bayrağın üzerine ben bir metre çapında bir Vedat Demircioğlu resmi koyacağım. Kızcağız, bunu mavi alırsak Yunan bayrağı derler dedi. Ben dedim ki o zaman al alalım da Türk bayrağı desinler. Ve biz bu şekilde aldık yaptık, hazırladık. 11 Şubat 1969, yağmurlu bir gündü. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi 1 no’lu Amfi’sine, o 1000 kişi alan koca amfiye biz bunu götürdük. Baştan sona doluydu orası. Orada açtık Vedat Demircioğlu bayrağını Beyazıt Kulesi’ne çekeceğiz dedik. Bir yürüyüş oldu, zaten oradan üç adımlık yer. Yürüdük.. Taner Kutlay, Allah rahmet eylesin öldü o çocukcağız da, ve bir iki arkadaş daha Beyazıt Kulesi’nin kapısını kırdılar, girip yukarı çıktılar ve bayrağı astılar. Ben de fotografçı Ergin Konuksever’e gel abi şunun bir fotoğrafını çek dedim. Heykelin arkasından Kule’ye doğru çok güzel bir fotoğraf çekti. Sonra o fotoğraf Ant Dergisi’nin kapağı oldu.